Wichura - wiatr o prędkości do 88 km/h może łamać drzewa, zrywać dachówki i uszkadzać budynki.
Silna wichura - wiatr wiejący do 102 km/h może zrywać dachy, wyrywać drzewa z korzeniami czy łamać słupy energetyczne.
Wiatr wiejący z prędkością powyżej 103 km/h może stwarzać zagrożenie życia.


Przed wichurą:

• usuń z parapetów, balkonu, obejścia wszystkie przedmioty, które mogą zostać porwane przez wiatr i stanowić zagrożenie,
• zamknij okna i drzwi, jeżeli istnieje taka potrzeba dodatkowo je zabezpiecz;
• przygotuj oświetlenie zastępcze - latarki z zapasem baterii;
• naładuj telefon komórkowy;
• zapewnij bezpieczeństwo swoim zwierzętom, zwłaszcza tym przebywającym na zewnątrz;
• znajdź bezpieczne miejsce dla swojego pojazdu - nie parkuj w pobliżu drzew, reklam, szyldów i słupów trakcji energetycznej.

Podczas wichury:

• nie wychodź na zewnątrz, jeżeli nie jest to niezbędne;
• jeżeli jesteś poza domem, poszukaj bezpiecznego schronienia;
• nie zatrzymuj się pod drzewami, wyłącz gaz i elektryczność, aby ograniczyć niebezpieczeństwo powstania pożaru;
• nie korzystaj z windy, ponieważ w przypadku zaniku zasilania istnieje ryzyko uwięzienia;
• zachowaj szczególną ostrożność podczas jazdy samochodem, po pierwsze ze względu na mogące się łamać konary, po drugie - przy wyjeździe z osłoniętej drogi na otwartą przestrzeń istnieje ryzyko zdmuchnięcia samochodu.

Po wichurze:

• poinformuj odpowiednie służby (straż pożarną, policję, pogotowie energetyczne, gazowe, itp.) o zdarzeniach, które mają znaczenie dla bezpieczeństwa ludzi;
• pomóż osobom rannym i poszkodowanym - udziel im pierwszej pomocy;
• uważaj na leżące lub zwisające przewody elektryczne, pod żadnym pozorem ich nie dotykaj i nie próbuj ich samodzielnie usuwać;
• zrób zdjęcia zniszczeń w Twoim domu (budynku i wyposażenia), gdyż mogą stanowić dowód w procedurze odszkodowawczej;
• wezwij służby techniczne, uprzednio wyłączając gaz i elektryczność w przypadku gdy zobaczysz iskrzenie instalacji elektrycznej, popalone przewody lub też poczujesz swąd spalonej instalacji.

W razie zagrożenia powodziowego śledź na bieżąco prognozy, komunikaty i ostrzeżenia hydrologiczne i meteorologiczne wydawane przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodne.

• słuchaj komunikatów o zagrożeniu i sposobach postępowania w lokalnym radiu lub telewizji;
• jeśli to możliwe, odeślij dzieci i osoby starsze w bezpieczne miejsce np. do znajomych czy rodziny;
• upewnij się, że wszyscy członkowie rodziny, zwłaszcza dzieci, wiedzą co robić w razie powodzi, ustal sposoby kontaktowania się, drogi ewakuacji;
• naucz członków rodziny odłączania źródeł energii, gazu i wody;
• przenieś wartościowe rzeczy na górne kondygnacje budynku;
• zadbaj o to, by telefon komórkowy cały czas był w pełni naładowany;
• przygotuj w bezpiecznym miejscu lekarstwa, dowody tożsamości, kosztowności, pieniądze, dokumenty dotyczące domu i posiadanych gruntów, dokumentację działalności gospodarczej i polisy ubezpieczeniowe;
• zaopatrz dom w niezbędną ilość żywności o długiej ważności do spożycia, wodę i przygotuj odpowiednią odzież, latarki, koce i środki higieniczne;
• pojazdy z terenu posesji przestaw w niezagrożone powodzią miejsca;
• zabezpiecz budynek i przygotuj worki z piaskiem;
• przygotuj zwierzęta hodowlane do ewakuacji, porozmawiaj z sąsiadami o pomocy przy załadunku;
• rozważ ewakuację zwierząt zaraz po ogłoszeniu alarmu powodziowego. Taka ewakuacja jest zawsze dużo trudniejsza niż ewakuacja ludzi i zajmuje dużo czasu. Sprzęt pływający w dyspozycji straży pożarnej i wojska bardzo często nie nadaje się do ewakuacji dużych zwierząt;
• karmę dla zwierząt przenieś w niezagrożone zalaniem miejsce;
• zabezpiecz substancje niebezpieczne - pestycydy, środki owadobójcze, farby, lakiery, rozpuszczalniki i inne środki chemiczne;
• zabezpiecz zbiorniki z olejem, paliwem;
• jeśli masz sprzęt pływający (pontony, łodzie itp.), utrzymuj go w sprawności i używaj go wyłącznie podczas zagrożenia życia;
• przygotuj się do ewakuacji. Pozostawanie na zalanym terenie to ogromne ryzyko: oprócz zagrożenia utonięciem, należy liczyć się z chorobami zakaźnymi, brakiem prądu, wody i kanalizacji; po odmowie ewakuacji otrzymanie niezbędnej pomocy na czas może nie być możliwe.

Wypoczynek nad wodą - ogólne zasady bezpieczeństwa:

• nigdy nie wchodź do wody po alkoholu i środkach odurzających
• nie skacz do wody w nieznanych miejscach
• pływaj tylko w miejscach do tego wyznaczonych
• stosuj się do poleceń ratownika
• nie wbiegaj do wody rozgrzanym
• nie wypływaj na materacu daleko od brzegu
• nie pływaj bezpośrednio po posiłku
• załóż kapok na łódce, kajaku i rowerze wodnym

O upale mówimy wówczas, gdy temperatura powietrza przy powierzchni ziemi przekracza 30 st. C.


Uwagi ogólne:

• ogranicz przebywanie w pełnym słońcu
• pij dużo niegazowanej wody
• jeśli nie musisz - nie wychodź z domu
• noś nakrycie głowy
• stosuj kremy z filtrem UV
• unikaj wysiłku fizycznego
• nie zostawiaj dzieci i zwierząt w aucie
• nie pij alkoholu (odwadnia organizm)
• w ciągu dnia zamknij i zasłoń okna
• noś lekką i przewiewną odzież

Ochrona:

• ogranicz opalanie - zbyt długie przebywanie na słońcu jest szkodliwe dla organizmu; należy przebywać na słońcu nie dłużej niż maksymalnie 2 godz. stosując przy tym kremy ochronne;
• dzieci i osoby starsze nie powinny wychodzić z domu, a jeżeli jest to niezbędne, to koniecznie z nakryciem głowy;
• w ciągu dnia zamykaj w domu okna i żaluzje, by ograniczyć napływ gorącego powietrza do pomieszczeń;
• unikaj forsownego wysiłku fizycznego w najgorętszej porze dnia;
• pod żadnym pozorem nie wolno zostawiać dzieci i zwierząt w zaparkowanym pojeździe. Temperatura w nagrzanym samochodzie może dochodzić do 50-60 st. C;
• nosić lekką i przewiewną odzież z tkanin naturalnych, w jasnych kolorach;
• nawadniać organizm – pić dużo wody, najlepiej niegazowanej;
• unikać picia kawy oraz napojów zawierających duże ilości cukru;
• osoby przyjmujące leki, powinny być w kontakcie z lekarzem, aby sprawdzić jaki wpływ mają one na termoregulację i równowagę wodno-elektrolitową;
• jeśli odczuwamy zawroty głowy, osłabienie, niepokój lub dotkliwe pragnienie i ból głowy, należy skontaktować się z dyspozytorem medycznym, dzwoniąc pod numer alarmowy. Jeśli to możliwe należy przenieść się w chłodne miejsce;
• unikać skrajnych zmian temperatur – osoby, które pracują w klimatyzowanych pokojach nie powinny od razu wychodzić na zewnątrz, gdzie panuje upał – może to spowodować szok termiczny, zwłaszcza u starszych i bardzo młodych ludzi;
• będąc nad wodą należy pamiętać, że nie wolno gwałtownie wchodzić do niej bezpośrednio po opalaniu – zanim zaczniemy pływać, należy opłukać ciało wodą, do której wchodzimy i dopiero wtedy powoli się w niej zanurzyć;
• będąc w podróży, należy częściej robić przerwy i odpoczywać w zacienionych miejscach, by złagodzić negatywny wpływ wysokich temperatur na koncentrację;
• w upalne dni należy przygotowywać lekkie posiłki, bazujące na owocach i warzywach, które dostarczają organizmowi niezbędnych składników mineralnych i witamin, a unikać tłustych, smażonych i wysokokalorycznych dań, które dodatkowo obciążają i tak zmęczony upałem organizm;
• unikać spożywania alkoholu, ponieważ sprzyja to odwodnieniu organizmu

Dzieci:

• ubierać dziecko w lekką, przepuszczającą powietrze, jasną odzież oraz zakładać mu czapeczkę z daszkiem;
• chronić dziecko przed słońcem, m.in. używając parasolki nad wózkiem nawet wtedy, kiedy ten stoi w ocienionym miejscu;
• podawać dziecku letnie, lecz nie zimne napoje, w szczególności ziołowe i/lub owocowe herbatki, a także wodę mineralną lub sok;
• kąpać dziecko w letniej (nie zimnej) wodzie;
• nie należy nosić dziecka w nosidełku, gdyż w upalne dni może być mu niewygodnie i gorąco;
• przed wyjściem z dzieckiem na spacer, należy zabrać ze sobą nawilżone chusteczki oraz butelkę z napojem;
• smarować dziecko kremami z wysokim filtrem;
• nie należy wychodzić z dzieckiem na zewnątrz w porze, kiedy jest najbardziej gorąco;
• wysokie temperatury sprzyjają rozwojowi bakterii salmonelli, dlatego też należy unikać pokarmów z surowych jajek, a także często myć dokładnie ręce.

Seniorzy:

• osoby starsze zwykle przyjmują większe ilości leków. Podczas upałów, gdy organizm się odwadnia, stężenie leków w organizmie może się zwiększyć nawet do zagrażającego życiu. W związku z tym powinny one bardzo uważnie monitorować swoje samopoczucie, a przede wszystkim stosować się do zaleceń związanych z postępowanie podczas upałów.

Uwagi ogólne:

• zrezygnuj ze spacerów na powietrzu
• zrezygnuj z uprawiania sportu na zewnątrz
• ogranicz wietrzenie pomieszczeń
• wybierz komunikację publiczną zamiast własnego samochodu
• jeśli cierpisz na choroby krążenia lub układu oddechowego - skontaktuj się z lekarzem
• nie pal śmieci w piecu

Czad to nazwa zwyczajowa tlenku węgla. Jest gazem bardzo niebezpiecznym ponieważ jest niewyczuwalny zmysłami człowieka (bezwonny, bezbarwny i pozbawiony smaku). Powstaje podczas procesu niepełnego spalania materiałów palnych.
Czad blokuje dostęp tlenu do organizmu, ponieważ łatwiej niż tlen łączy się z hemoglobiną.


Uwagi ogólne:

• nie zaklejaj i nie zasłaniaj kratek wentylacyjnych
• sprawdź szczelność przewodów kominowych
• wietrz pomieszczenia, w których korzystasz z piecyków, kuchenek czy term gazowych
• sprawdzaj wentylacje pomieszczeń, zwłaszcza łazienek
• zainstaluj czujniki alarmowe wykrywające tlenek węgla

Objawy zatrucia tlenkiem węgla zależne są od jego stężenia we wdychanym powietrzu. Do najważniejszych objawów, które mogą mieć różne natężenie, należą:

• ból głowy;
• zaburzenia koncentracji;
• zawroty głowy;
• osłabienie;
• wymioty;
• konwulsje, drgawki;
• utrata przytomności;
• śpiączka;
• zaburzenia tętna;
• zwolniony oddech.

Okoliczności powstawania czadu i ryzyka zatruciem:
Zagrożenie zatruciami tlenkiem węgla nasila się w okresie jesienno-zimowym, gdy następuje sezon ogrzewania mieszkań i innych pomieszczeń. Przyczyną zatrucia czadem w większości przypadków są:

• wadliwe lub niesprawne urządzenia grzewcze;
• niewłaściwa eksploatacja urządzeń grzewczych;
• niesprawne przewody kominowe w budynków;
• niedrożna wentylacja pomieszczeń;
• pożary.

Ochrona przed zatruciem:

• przeprowadzać kontrole techniczne, w tym sprawdzać szczelności przewodów kominowych i systematycznie je czyścić;
• systematycznie sprawdzać ciąg powietrza, np. poprzez przykładanie kartki papieru do kratki wentylacyjnej; jeśli nic nie zakłóca wentylacji, kartka powinna przywrzeć do kratki;
• nie zaklejać i nie zasłaniać kratek wentylacyjnych;
• upewnić się, że użytkowane piecyki, kuchenki czy termy gazowe są sprawne; używać ich zgodnie z instrukcją producenta;
• w przypadku wymiany okien na nowe, sprawdzić poprawność działania systemów wentylacji pomieszczeń, ponieważ okna wykonane w nowych technologiach zapewniają dużą szczelność;
• często wietrzyć pomieszczenie, w których odbywa się proces spalania (kuchnie, łazienki wyposażone w termy gazowe), a najlepiej zapewnić, nawet niewielkie, rozszczelnienie okien;
• zainstalować czujniki alarmowe wykrywające tlenek węgla w pomieszczeniach, w których odbywa się proces spalania;
• w wypadku zaobserwowania objawów takich jak duszności, ból i zawroty głowy, nudności, a istnieją przesłanki, że mogą być one wynikiem zatrucia czadem, natychmiast przewietrzyć pomieszczenie i zasięgnąć porady lekarskiej.